Wejście Polski do Unii Europejskiej związane jest z przyjęciem do praktyki zawodowej norm europejskich, w tym Eurokodu 7 (PN-EN 1997-1:2007 oraz PN-EN-2:2007). Wiąże się z tym wejście w życie nowego Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych (Dz.U. 2012 nr 0 poz. 463) sankcjonującego w pewnym stopniu aspekty prawne i praktyczne geotechnicznych warunków posadawiania.
Dokumentowanie warunków podłoża gruntowego regulowane jest zapisami dwóch ustaw – „Prawa budowlanego” oraz „Prawa geologicznego i górniczego” wraz z ich aktami wykonawczymi.
Wspomniane wyżej rozporządzenie wymaga określania geotechnicznych warunków posadawiania obiektu budowlanego, w zależności od stwierdzonego stopnia złożoności warunków gruntowo-wodnych i kategorii geotechnicznej obiektu, w formie:
- opinii geotechnicznej (sporządzana dla wszystkich kategorii geotechnicznych),
- dokumentacji badań podłoża gruntowego (dla drugiej i trzeciej kategorii),
- projektu geotechnicznego (dla drugiej i trzeciej kategorii),
- dokumentacji geologiczno-inżynierskiej (dla drugiej kategorii – w złożonych warunkach gruntowych – oraz dla trzeciej kategorii geotechnicznej) w trybie ustawy „Prawo geologiczne i górnicze”.
Bezpieczne przygotowanie procesu inwestycyjnego wymaga prawidłowego przeprowadzenia zarówno dokumentowania budowy geologicznej i parametrów podłoża budowlanego jak i zaawansowanego projektowania geotechnicznego. Geotechniczne warunki posadawiania obiektów budowlanych ustala się na podstawie bieżących wyników badań geotechnicznych podłoża gruntowego, analizy materiałów archiwalnych, obserwacji geodezyjnych zachowania się obiektów sąsiednich itp.
Kategoria geotechniczna obiektu budowlanego jest ustalana z uwzględnieniem stopnia złożoności warunków gruntowych (warunki proste, złożone, skomplikowane), specyfiki konstrukcji budowlanej, wartości technicznej i zabytkowej obiektu, a także oceny jego ewentualnego oddziaływania na środowisko.
W zależności od kwalifikacji obiektu do kategorii geotechnicznej oraz zależnie od przedmiotu zadania inwestycyjnego ustala się niezbędny zakres czynności, w tym:
- optymalne ustalenie zakresu badań terenowych i laboratoryjnych oraz określenie rozmieszczenia punktów badawczych na terenie inwestycji, wymagające specjalistycznej wiedzy geologicznej i wiedzy w zakresie projektowania konstrukcyjnego (zależnie od warunków gruntowych i specyfiki konstrukcji),
- prawidłowa interpretacja przebiegu warstw geologicznych, parametrów geotechnicznych oraz poziomów stabilizacji wód gruntowych i ich wpływu na projektowaną konstrukcję,
- określenie przydatności gruntów budowlanych do wykonania nasypów i zasypek,
- ustalenie konieczności odwodnień budowlanych, opracowanie koncepcji lub projektu hydrogeologicznego odwodnienia, projektu wykonania barier lub ekranów uszczelniających,
- ocena stopnia zanieczyszczenia podłoża gruntowego i dobór metody oczyszczenia gruntu,
- określenie potencjalnych ryzyk powiązanych z posadowieniem konstrukcji i fundamentowaniem,
- określenie nośności podłoża, przemieszczeń i ogólnej stateczności podłoża gruntowego,
- ocena stateczności zboczy, skarp wykopów i nasypów,
- ustalenie wzajemnych oddziaływań obiektu budowlanego z podłożem gruntowym, wodami gruntowymi, sąsiadującymi z nim innymi obiektami budowlanymi na różnych etapach budowy i eksploatacji,
- określenie ewentualnych metod wzmocnienia podłoża, stabilizacji zboczy, skarp wykopów i nasypów.
Podstawa prawna: